ब्रह्म-पुत्र-कामदेव ! त्वया किं न प्रसाध्यते ।
सरति: कामदेवेश: काम-शक्तिं प्रवर्धताम् ।।
१
त्वया खलु कृतं पूर्वं शिवञ्चापि प्रभावितम् ।
ममापि बल-वर्धस्व, तवाहं शरणागत: ।।
२
रति-काम प्रसादेन सुख-शान्ति: समुद्गते ।
भव-सागर-सन्तर्तुम् पारयिष्येSति साधुना ।।
३
रतिर्जयतु देवि ! त्वं, उपलभ्या सदा भव ।
तवाभावं न सह्येत सान्निध्यं तव दीयताम् ।।
४
जयतु जयतु देव: कामदेवो प्रसीदतु ।
तव प्रसादनेनाहं जयिष्ये भवसागरम् ।।
५